१
आले संसाराचें ज्ञान| तेणे जालें समाधान ||१||
सकाळ सारांचे ही सार | ऐसा माझा हा संसार ||धृ ||
कैचा देव कैचा धर्म | तीर्थयात्रा कैंचा भ्रम ||२||
कैंचे ध्यान कैंचे ज्ञान | अन्न हेंचि समाधान ||३||
व्यर्थ गाणें हे लौकिकी | येणें पोट भरेना कीं ||४||
रामदास म्हणे भले | आम्हां सत्य हें मानले ||५||

२
अंध अंधारी बैसले | त्यास हाते खुणावलें ||१||
त्यास कळेना कळेना! त्याची वृतीच वळेना ||धृ ||
संत संगाचें बोलणें | सांसारिक काय जाणे ||२||
म्हणे रामी रामदास | केला नसता अभ्यास ||३||

३
काही कळेना विचार | अवघा जाला शून्याकार ||१||
उमजेना सांसारिक |आठवेना परलोक ||धृ ||
अंध विवरी पडिले |अंधकारी सापडले ||२||
मायाजालें गुंडाळले | वासनेने वेटाळिले ||३||
कामक्रोधें जाजावले | मदें मछरें पिडिले ||४ ||
रामी रामदास म्हणे | अज्ञानाचीं ही लक्षणें ||५||

४
नेला संसारें अभ्यास | केला आयुष्याचा नाश ||१||
सदा उठता बैसतां | लाभेविण केली चिंता ||धृ ||
नाही साक्षेपाचा वेग | उगेंचि मांडिले उद्वेग ||२||
रामी रामदास म्हणे | ऐसे जीतचि मरणे ||३||

५
कल्पनेची भरोवरी | मन सर्व काळ करी ||२||
स्वप्न सत्याची वाटलें | दृढ जीवेसी धरिलें ||धृ ||
अवघा मायिक विचार | तोचि मानिला साचार ||२||
नाना मंदिरें सुंदरें | दिव्याम्बरें मनोहरें ||३||
जीव सुखे सुखावला | थोर आनंद भासला ||४||
रामदास म्हणे मद | लिंग देहाचा आनंद ||५||